Leczenie etapowe klatki lejkowatej
Etap 1 Postawa
Niedbała postawa powoduje zapadnięcie mostka i wystawanie łuków żebrowych. Po kilku latach te zmiany stają się trwałe
Poprawa postawy często całkowicie niweluje zapadnięcie mostka i wystawienie łuków.
W czasie pierwszej wizyty oceniamy postawę. Czy pacjent trzyma się prosto, czy pochyla do przodu. Jak siedzi i jak stoi. Czy ma zaokrąglone ramiona. Czy przyczyną jest skrzywienie kręgosłupa, czy maniera.
Warunkiem poprawy wady klatki jest dobra postawa. Dla uzyskania poprawnej postawy potrzeba kilku miesięcy do roku. Dopiero wówczas można przejść do Etapu 2.
Etap 2 Rozluźnienie i uniesienie mostka
Twórca miseczki Eckhart Klobe (za pozwoleniem)
Miseczka męska 26,19,16cm
Tak działa miseczka Kolbego (uprzej. prof. F.Schier)
Bez ssania
Ssanie/próżnia unosi mostek i chrząstki
W drugim etapie leczenia rozluźniamy zagłębiony obszar klatki przy pomocy próżni/ssania wytwarzanego przez miseczkę próżniową (vacuum bell, suction cusp, Saugglocke). W miseczce powstaje ujemne ciśnienie przy pomocy pompki aparatu do pomiaru ciśnienia krwi. Ciśnienie to jest niewielkie i z pewnością jest bezpieczne. Ujemne ciśnienie powoduje uniesienie zapadniętej części klatki piersiowej: mostka i żeber, tych dochodzących do mostka i zbudowanych z miękkiej chrząstki, a nie kości. Docelowo uniesiony mostek dochodzi aż do styku z okienkiem miseczki.
Taki proces rozluźniania żeber i mostka trwa około 1-3 miesięcy. Nadmierne, zbyt silne ssanie może wywołać mikroskopijne wybroczyny na skórze, przedłużając niepotrzebnie leczenie.
Warunkiem powodzenia w tym etapie jest zdecydowana poprawa postawy i konsekwencja w postępowaniu.
Etap 3 Stabilizacja i dalsze unoszenie mostka
III etap leczenia polega na stabilizacji/umocowaniu poprzednio zapadniętej,
a teraz rozluźnionej części klatki piersiowej. U dziecka
i w wieku dojrzewania stabilizację zapewnia wzrost organizmu oraz ćwiczenia, zwłaszcza postawy i ćwiczenia oddechowe. Pacjent powinien wzorować się na postawie tancerza baletu klasycznego: wyprostowany bez śladu pochylenia,
z uniesioną głową i z wciągniętym brzuchem.
Drugim elementem stabilizującym są ćwiczenia oddechowe.
U niektórych pacjentów, zwłaszcza z wystającymi łukami żebrowymi, dodatkowym elementem stabilizującym jest odpowiednia orteza, oraz odpowiedni zestaw ćwiczeń. Ortezę opracowują technicy zakładów ortopedycznych na podstawie pomiarów. Ćwiczeniami kieruje odpowiednio przeszkolony fizjoterapeuta. Leczenie trwa 1-2 lat.
U tego pacjenta uzyskano pełną korektę wady.