Badania w klatce lejkowatej
1. Ocena wstępna w klatce lejkowatej
Pierwszym punktem badania w klatce lejkowatej jest ocena wstępna. Rozmawiając z pacjentem poznajemy jego nastawienie do wady. Dzieci łatwo akceptują proponowane leczenie jeśli rodzice współpracują. W okresie dojrzewania pacjent, rzadziej pacjentka przyjeżdża z rodzicami. Jeśli to rodzice prowadzą rozmowę to oznacza słabą motywację samego zainteresowanego.
Z kolei dorośli pacjenci są ogromnie zmotywowani i oczekują radykalnych, szybkich sposobów pozbycia się wady.
Nawyk złej postawy, pochylanie się wymagają paromiesięcznej terapii i samodyscypliny. Pacjent, który nie zadał sobie trudu znalezienia informacji o swojej wadzie i metodach leczenia swojego problemu, raczej nie będzie zdyscyplinowanym pacjentem.
Oglądając klatkę oceniamy:
- wielkość zagłębienia
- symetrię
- zniekształcenie, wystawanie łuków żebrowych
- postawę pacjenta - czy ma skłonność do pochylania się
2. Tomografia komputerowa
Tomografia komputerowa/(rezonans magnetyczny pozwala na pomiar i ocenę:
- stopnia zniekształcenia klatki - wskaźnik Hallera (norma 2.56) tutaj zagłębienie 5.2 cm, a wskaźnik Hallera 3,7
- czy serce/płuca są przemieszczone do boku (89%)
- czy mostek uciska na serce (87%); na zdjęciu bardzo wyraźny ucisk
- czy mostek jest skręcony
- skrzywienie kręgosłupa
- symetrii/asymetrii klatki - łuki żebrowe
3. ECHO
Pozwala ujawnić dodatkowe, często towarzyszące wadzie klatki nieprawidłowości w zakresie serca:
- niedomykalność zastawek, zwłaszcza mitralnej (14%)
- zaburzenia rytmu serca
- szmer sercowy (27%)
- wady aorty jak w zespole Marfana
4. Spirometria
Ocena czynności oddechowej pozwala ujawnić zmniejszoną wydolność. Najczęstsze zmiany to
- zmniejszona wydolność wysiłkowa
- ból w klatce piersiowej
- zmniejszona wytrzymałość
- krótki oddech
- objawy podobne do astmy
- nawracające infekcje dróg oddechowych
- skrzywienie kręgosłupa